SPONSOREN

Ik kan niet onder stoelen of banken steken dat ik het wel jammer vind dat deze tocht maar een fractie lijkt op te brengen ten opzichte van vorig jaar en fie daarom toch nog eens een warme oproep om het DONaTION Fund van de KU Leuven te steunen. 

Zij verrichten levensnoodzakelijk onderzoek naar orgaantransplantaties en elke extra eurocent kan hen sneller vooruit helpen in de ontwikkeling of verbetering van nieuwe methodes. 

Een bijdrage kost je niet eens het volledige bedrag want giften vanaf 40 € hebben een belastingvoordeel van maar liefst 45%! Schenk je dus bijvoorbeeld 100 €, kost je dat eigenlijk slechts 55 €, je redt er levens mee en je doet er vele mensen een plezier mee!

Zo ook Katrijn en Charlotte. Ze hebben beiden al levensreddende orgaantransplantaties ondergaan en beseffen maar al te goed het belang ervan! 

Storten kan rechtstreeks op de crowdfundingpagina van de KU Leuven die speciaal voor deze tocht werd aangemaakt. 

PROFESSIONELE SPONSORS

Nogmaals dank aan de 4 professionele sponsor die me voor mijn avontuur al een duwtje in de rug gaven!

ADVOKATENKANTOOR LOYENS & GROUWELS

BIJ DIE 2 - DE FIJNSTE KAPPERS

DE GOUDEN TAK - HEEL LEKKER ETEN & DRINKEN

GEURTS H & ZN - TUIN- EN LANDBOUWMACHINES

MIHAI

Ik kwam best veel bikepackers tegen op de reeds 1.100 afgelegde kilometers, maar de meeste ervan kruis je en als je er dan eens in dezelfde richting tegenkomt, kruisen de wegen meestal snel. 

Deze keer is het anders. Ik ga samen met Mihai, de Riemeense bikepacker, die ik gisteren ontmoette tijdens het inchecken, naar Trieste! We volgen de route die hij heeft uitgestippeld en die is een pak zwaarder dan mijn kortere-langs-de-zee-route-zonder-hoogtemeters. Maar ik heb toch veel zin om, in gezelschap, de 85 km mét enkele klimmetjes te voltooien. 

We spreken af aan de ontbijttafel waar we al een beetje vooruitkijken naar onze dag. Het motto is: tutti op het gemakski! 

Na het petit déjeuner en het klaarmaken van de fietsen, nemen we nog een obligate foto op het prachtige centrale piazza can Palmanova en weg zijn we! 

GORIZIA / NOVA GORICA

Gorizia en Nova Gorica vormen samen een bijzonder grensgebied waar geschiedenis, cultuur en Europese samenwerking samenkomen. Deze twee steden liggen pal naast elkaar, maar in verschillende landen: Gorizia in Italië en Nova Gorica in Slovenië. Hun gedeelde verleden en recente toenadering maken hen uniek in Europa.

Tot aan de Tweede Wereldoorlog was Gorizia een belangrijke stad binnen het Habsburgse Rijk en later binnen Italië. De stad kende een rijke culturele smeltkroes van Italiaanse, Sloveense en Oostenrijkse invloeden. Na de oorlog, in 1947, werd de grens tussen Italië en Joegoslavië opnieuw getrokken, waarbij Gorizia aan Italië werd toegewezen. Hierdoor verloren veel Slovenen de toegang tot de stad die eeuwenlang ook hun centrum was geweest. Als reactie daarop bouwde Joegoslavië vlak naast de grens een nieuwe stad: Nova Gorica.

Gedurende de Koude Oorlog vormde de grens een harde scheiding, maar met de val van het IJzeren Gordijn, de toetreding van Slovenië tot de Europese Unie in 2004, en later tot het Schengengebied, werd de grens steeds minder voelbaar. Tegenwoordig lopen mensen zonder controle van de ene stad naar de andere, bijvoorbeeld op het plein Piazza Transalpina, waar een symbolische lijn op de grond nog aangeeft waar de grens ooit streng bewaakt werd.

Wat ooit een plek van scheiding was, is nu een voorbeeld van samenwerking. In 2025 zijn Gorizia en Nova Gorica samen uitgeroepen tot Europese Culturele Hoofdstad. Dit is een mijlpaal in hun gezamenlijke geschiedenis en een erkenning van hun unieke band. Het project staat in het teken van “GO! Borderless”, waarbij de nadruk ligt op het overstijgen van grenzen – niet alleen geografisch, maar ook cultureel en sociaal. Het culturele programma wil laten zien hoe twee steden, gevormd door een gespleten verleden, nu samen bouwen aan een gedeelde toekomst in Europa.

De geschiedenis van Gorizia en Nova Gorica vertelt niet alleen over nationale grenzen, maar vooral over hoe mensen zich daartoe verhouden. Hun verhaal is er een van verlies, aanpassing, en uiteindelijk van verbinding. Dat zij nu samen culturele hoofdstad zijn, is een krachtig symbool van een Europa dat over grenzen heen kijkt en samenwerking viert.

MIHAI & PETER IN GORIZIA & NOVA GORICA

Ik ben Mihai dan ook dankbaar dat hij met zijn rit via deze bijzondere steden kwam aandraven. Ze kennen een prachtige geschiedenis, maar het zijn ook geweldige plaatsen om te bezoeken! We bezoeken er de leukste plaatsen, waaronder het Piazza della Vittoria waar er ook een supermoderne, en zeer verkoelende tunnel gebouwd is die de 2 steden verbindt, maar deze is helaas tijdelijk afgezet door werken. Het Piazza Transalpina in Nova Gorica kunnen we dan gelukkig toch bereiken via een oudere tunnel langs de spoorweg. Tussenin lunchten we in een parkje in Gorizia. We aten er fruit, sandwiches en chips en vulden aldaar ook onze bidonnen met ijskoud water. 

RENČE

Daarna rijden we een tijdje in Slovenië door stadjes of dorpjes met de klinkende Bukovica en Renče. Hier begint dadelijk de pittigste klim van de dag, maar net voor we eraan beginnen, vinden we een supermarktje waar we frisdrank en ijskoud water kopen. Over de frisdrank toch even reclame maken: Schweppes Tangerine is gigantisch lekker! 

De pittige klim: 4,2 km aan gemiddeld 8%. Op papier valt dat allemaal mee, maar we fietsen niet op papier, maar op een zonovergoten weg. Zo eentje waar de schaduw nog nooit geweest is en die zeer onregelmatig omhoog kruipt. Mijn GPS geeft bij momenten aanfluitingen tot 15% aan, dan weer 4%, maar zo heb ik ze niet graag. Mihai rijdt gezwind voor me op en wordt alsmaar kleiner. Hij is wel zo nobel om enkele keren halt te houden en te wachten.  Ik moet voortdurend  harken! Ondanks mijn status van zweetverdamper, gutst het er weer langs alle kanten uit. Mijn GPS geeft op een bepaald ogenblik 47° aan! Waarom ben ik eigenlijk niet richting Toscane gegaan? Juist ja, omdat het hier frisser is! 

Boven aan de klim weet je dat het ergste van de dag voorbij is en rijden we, over heerlijk asfalt, golvend naar Trieste. Een mooie beloning.

PROSECCO 

Vlak voor het laatste euvel van de dag, een ongeveer 3 km lange strada biancha die aan ongeveer 2% omhoog loopt, tanken we de bidons vol met, ik bedoel in Prosecco. Wat Prosecco met Prosecco te maken heeft, weet ik eigenlijk niet en ik ben te moe en te weinig geïnteresseerd om het op te zoeken. Prosecco stelt precies ook maar weinig voor. Ik stel Mihai, ene Crémant van ene kerel, voor om meteen door te rijden. "Cava", sekt hij en we zetten onze Champagnerit verder! 

TRIESTE

Net voor we aan bovenvermoende strada biancha beginnen, krijgen we een adembenemd uitzicht voorgeschoteld: een zicht op de Adriatische Zee met in de verte Trieste. We zitten zowat op 250m boven de zeespiegel. Het is een geweldig vergezicht!

Tijdens de 3 kilometer lang gravelweg naar boven vloek ik wel nog enkele keren. Het lichaam is leeg en snakt naar rust. Maar na lang mattelen kom je weer op de verharde weg en duik je de laatste zowat 10 km van een hoogte van 320m boven de zeespiegel tit helemaal beneden! Zaaaaaaalig! 

We versieren een plekje op een terras langs het kanaal waarin Mihai's fiets bijna valt. Dat zou nog wat geweest zijn! Twee Paulaners, een Margarita en een portie frieten hebben we dubbel en dik verdiend! 

's Avonds spreken we opnieuw af en babbelen we na over de geweldig mooie dag. We drinken nog samen een biertje en eten zowaar een pita pollo bij "Vogia Gyros, Pita & Co." Het leven kan simpel en mooi zijn!

SONG OF THE DAY

Lang geleden, op 4 juli 1776, werd de onafhankelijkheidsverklaring van een bepaald land geschreven op een perkament gemaakt van schaap: The Declaration of Independence. Tegenwoordig wordt dit land geleid door een clown. 

Maar veel memorabeler is 4 juli 1975. Toen werd de allerliefste geboren. Een halve eeuw jong en vooral nog zeer jong van geest! Dikke proficiat, schatteke! 

Ik had graag haar verjaardag meegevierd, maar ze had natuurlijk wel begrip voor het feit dat ik nu eenmaal weg zou zijn vandaag. Maar niet getreurd, we kunnen stilaan aftellen naar ons weerzien. En dus begin ik haar stilaan alweer te voelen! En dat bezingt Matia ook in deze geweldige, mijn favoriete Italiaanse, klassieker!

Matia Bazar - Ti Sento

GPS DATA

Afstand vandaag: 86,56

Afstand totaal: 1.222,45

Hoogtemeters vandaag: 902

Hoogtemeters totaal: 11.995