26/06/2025

Dag 7: Unesco World Heritage Day...

 

 

ÜBER GESTERN

Gisteren vergat ik nog een belangrijke anekdote mee te geven over een bepaald gebouw in Sillian, dat oorspronkelijk bedoeld was voor de plaatselijke schuttersgilde. Maar omdat, om één of andere bizarre reden, veel inwoners te kampen hebben met dyslexie, werd het gebouw vaker gebruikt als toilet. Je zou het hier dus gerust kunnen hebben over Dixilexie. 

 

UNESCO WORLD HERITAGE DAY

Na een gezond ontbijt had ik nog geen drie kilometer op de teller toen ik het idyllische meer van Dobbiaco mocht gadeslaan. Een prachtig meer temidden de bossen, maar met uitzichten op de prachtige rotsformaties die je hier voortdurend om je heen zien. Unesco werelderfgoed en terecht! Ik maakte meerdere kiekjes alvorens ik mijn tocht verderzette over de onverharde boswegen die de eerste 15km van de dag voortdurend omhoog liepen. Echt waar, Gekkie! 

 

TRE CIME DI LAVAREDO

Alsof het nog niet mooi genoeg was geweest, kwam ik even later aan op een prachtige open locatie waar ik met de wonderbaarlijke Tre Cime (Drei Zinnen) opnieuw werelderfgoed mocht aanschouwen.

Dit zijn drie iconische bergtoppen hier in de Dolomieten die op de grens van de regio’s Zuid-Tirol en Veneto liggen. De Toppen zijn: Cima Grande (2.999 m), Cima Ovest (2.973 m) en Cima Piccola (2.857 m).

Ze zijn bekend om hun steile rotswanden, spectaculaire uitzichten en zijn uiteraard populair bij wandelaars, klimmers, fotografen... en bikepackers!

In WOI vormden ze de frontlinie tussen Italië en Oostenrijk-Hongarije. Sporen van bunkers en tunnels zijn vandaag nog steeds zichtbaar. 

 

CORTINA D'AMPEZZO

Iets later mocht ik eindelijk nog eens afdalen, dat leek al even geleden! Omdat de onverharde wegen bezaaid lagen met dikke stenen, koos ik ervoor om de afdaling via de grotere weg te doen, kwestie van de benen wat rust te gunnen voor de klim die me nog te wachten stond.

Het krioelde van het volk in het mooie Cortina waar morgen een ultramarathon zal plaatsvinden en ik besloot dan ook om me er snel onder de voeten uit te maken. De afspraak om te lunchen met Paul, die ik gisteren had ontmoet, liet ik dan ook varen, te meer omdat hij op het moment dat ik er was nog bezig was aan een lange hike. 

 

PASSO FALZAREGO

Als lunch koos ik dan maar voor de Passo Falzarego. Ik had mijn bidonnetjes wel nog met ijskoud water kunnen vullen in Cortina en ik had nog wat snoepjes bij die me wel tot op de top zouden moeten brengen. 

Met een gemiddeld stijgingspercentage van 6% was deze pas van net geen 16km al veel beter te doen dan de Grossglockner die enkele dagen geleden op het menu stond. Het liep lekker en tijdens de beproeving werd ik tot drie keer toe aangemoedigd, twee keer met een bravo, één keer zelfs met een bravissimo! Het doet een mens deugd! Onderweg kon ik wederom genieten van waanzinnig mooie uitzichten. 

 

RECHTSBIJSTAND NODIG?

De afdaling in de richting van Arraba zag er minder lekker uit. Net aan mijn kant van de weg, was er een strook in het wegdek "hersteld" zoals je dat ook vaak in bijvoorbeeld de Ardennen ziet. Er zitten daardoor voortdurend ongelijkheden in de weg en het afdalen kost op die manier veel meer moeite dan nodig. Dat is natuurlijk een aanfluiting na zo'n mooie dag en het is ronduit gevaarlijk.

Ik vraag me af of je, als je door dergelijke mankementen ten val komt, klacht kan indienen bij de Waalse, ik bedoel de Italiaanse regering!? Misschien moet ik dan maar eens ten rade gaan bij Evelyne en Kevin van Advokantenkantoor Loyens & Grouwels. Zij weten daar ongetwijfeld raad mee!

 

HET IS ALLEMAAL GEEN HAAR SNIJEN!

Na de miserabele afdaling wachtten me nog twee stroken bergop (1,5 km en 4 km) tot de eindbestemming van de dag. Tja, fietsen hier in de Dolomieten... het is allemaal geen haar snijen! Wie wel goed haren kunnen snijen, zijn mijn goede vrienden Jente en Milan van Bij Die 2! Voorlopig nog geen wildgroei op mijn kopke hier, dus ik kan gelukkig nog even zonder hen. 

 

ARRABA

Niet geheel fris kom ik aan in Arraba en voor ik incheck in mijn reeds geboekte pension, nestel ik me op het terras van Bar Peter. Where else!? 

Ik bestel er een König Ludwig en een Italiaanse taart met tomatensaus en salami, blijkbaar een specialiteit hier in Italië. Na de stevige rit en weinig eten tot hiertoe gleed alles vlot naar binnen. 

Na het vieruurtje wist webcamgoeroe Bert me weer te spotten! Ik stond net mijn stretching te doen, mocht er iemand dat geloven. 

's Avonds at ik nog bruschette en een lekkere pasta met tomaat en burrata in het restaurant vlak naast mijn pension.

 

SONG OF THE DAY

Gekkie kwam er gisteren al mee aandraven, maar toen won When Doves Cry nog de contest van song of the day. Vandaag was de eerste volledige dag in Italië en voel ik mezelf weer voor even een Italiano. 

Lasciatemi cantare! 

Toto Cutugno - L'Italiano

 

GPS DATA

Afstand vandaag: 70,04 km

Afstand totaal: 515,24 km

Afstand to go: 1.484,76 km

Hoogtemeters vandaag: 1.480

Hoogtemeters totaal: 7.392

Hoogtemeters to go: 15.608

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Sponsoren

De opbrengsten van Bikepacking with a Smile For Life gaan integraal naar het DONaTION Fund van de KU Leuven. Sponsoren kan dan ook rechtstreeks op de Crowdfundingpagina van de KU Leuven. Klik op onderstaande knop en steun ons!