OCHTENDSTOND... HEEFT SPEK EN EIEREN IN DE MOND

Voor de goedkoopste overnachting tot nog toe kreeg ik het mooiste hotel in ruil. Ik had dan wel serieus moeten zwoegen om er te geraken, maar het uitzicht, het heerlijke diner, een verkwikkende nachtrust en een prima ontbijt deden het leed snel verdwijnen. Ik nam uitgebreid de tijd om enkele Kaiserpistolets en een bordje met spek en eieren te verorberen terwijl het Tennengebergte dienst deed als decor.

Na het ontbijt maakte ik Kato bikepackklaar en begon ik aan mijn rit die Zell Am See als eindbestemming zou hebben. 

RADIO BOO

Nog voor het ontbijt werd ik trouwens opgebeld door Chris van Radio BOO. Elke maandag en donderdag belt hij me voor een stand van zaken en rond de klok van 8u gooit hij het interview dan in de ether. Allen daarop afstemmen dus. Fijn dat ik weer in je programma mag zitten, Chris! 

AFDALEN EN GRAVELEN

De dekselse beklimming mocht ik vandaag in de andere richting berijden. Gisteren had ik voor deze bijna 5km een uur nodig, vandaag deed ik hetzelfde traject in minder dan 10 minuten. Dat heb je zo met afdalen, dat gaat sneller! 

Daarna volgden 20km zalige fietswegen over de Tauernradweg, die ik gisteren ook al volgde. De meeste stroken waren onverhard, maar dit gravel is een zaligheid om over te rijden en de kilometers vlogen voorbij. Ik liet me leiden door de rivier Salzach.

OBERUNTERSBERG

De Oberuntersberg was de enige pittige knik in het parcours. De percentages ging soms weer ruim boven de 10%, maar ik kon vrij gezwind in het zadel blijven in tegenstelling tot een mama die me aan mijn capriolen van gisteren deed denken. Papa en dochter wachtten haar op aan de top. Ook na deze helling volgden nog heel wat pittige stukken, maar deze werden afgewisseld met korte afdalingen. Al glooiend ging het richting Lend. 

Onderweg passeerde ik het Ausgleichsspeicherbecken Brandstatt, een compensatiebassin dat lijkt op een wielerpiste. Van volger Aart kreeg ik de tip me toch maar niet te wagen aan enkele rondjes. 

Verder tipte volger Bert een waterval, maar door de aanwezige industrie viel de schoonheid ervan een beetje in het water.

RICHIE

In Lend kreeg ik het gezelschap van de zeer sympathieke Richie uit (Saalbach-)Hinterglemm. Hij was niet gepakt en gezakt, maar fietste de laatste 20km geduldig naast me en samen keuvelden we over de prachtige streek hier, wielrennen, skiën en over mijn bikepackingavontuur. Op aangeven van deze vriendelijke Oostenrijker stopte ik vandaag in Bruck, een dorpje op zowat 5km van Zell Am See waar een verblijf me minder diep in de buidel zou doen tasten. Dat ik de See van Zell niet zou zien, zal me worst wezen.

THE NAME IS MAYR, LUKASMAYR

Ik stopte aan een kilometerpaaltje met een grote 0 erop en nestelde me even op het aanliggende terras voor een verfrissende Zipfer. Terwijl ik hieraan nipte, zocht ik naar een slaapplaats. Die kilometerpaal is trouwens het startpunt van de Grossglockner dat morgen dus als ontbijt zal fungeren. Het doet me denken aan kilometerpaal 0 van de Mont Ventoux in Bédoin, maar het terras hier kan in de verste verte niet tippen aan dat van de Flandrien of wat had je gedacht!?

Het werd hotel Lukasmayr dat me voor 70 euro een Einzelzimmer mit Halb Pension wist aan te bieden. Na de Zipfer stak ik de straat over en checkte in. De receptioniste vond mijn naam niet meteen terug, maar ik vertelde haar dat ik nog maar net geboekt had via booking.com. ik mocht me begeven naar Zimmer 404 nadat ik mijn fiets veilig had weggezet in een afgesloten lokaal. 

Ik waste naar goede gewoonte meteen mijn kleren en nam een heerlijke douche. Terwijl ik me stond af te drogen, werd er op de deur geklopt en zoals je dat dan in films ziet, sloeg ik een handdoek om mijn middel en opende de deur. De receptioniste vroeg of ze mijn reservatie toch nog eens mocht zien en nu bleek dat ik in het verkeerde hotel zat. Ik begaf me in het hotel Lukashansl en niet Lukasmayr. Toppunt van alles, het terras waar ik de Zipfer dronk, hoorde bij het juiste hotel Lukasmayr. 

Aangezien ik tijdens de boeking al meteen betaald had, moest ik wel verhuizen en omdat ik de badkamer al schmutzig gemaakt had, kreeg ik daar nog een factuur van 15 euro gepresenteerd. Een aanfluiting, maar het had erger gekund. 

Terwijl ik met mijn hele hebben en houden de straat overstak, barste de hel los. Nu ja, dat is misschien lichtjes overdrieven, maar de regen kwam toch met bakken uit de hemel gevallen en ging gepaard met gedonder en gebliksem. 

SONG OF THE DAY

In vergelijking met de voorbije dagen was het niet meteen een erg memorabele dag en had ik dus des te meer tijd om aan mijn schatteke te denken. Met de regen die hier dan ook nog eens neerviel, dacht ik aan het innig mooie regenliedje van Heather Nova. Bij haar valt die regen dan wel in Londen, maar het gaat 'm om de rest van de tekst natuurlijk, al zal het nog wel eventjes duren eer ik 'home come'. 

I'm coming, I'm coming home to you, I'm alive, I'm a mess. 

I can't wait to get home to you, to get warm, warm and undressed.

There've been changes beyond my dreams, everybody wants me to sing.

There've been changes beyond my grasp, things I'm sinking in.

So keep me in your bed all day, nothing heals me like you do!

Heather Nova - London Rain

GPS DATA

Afstand vandaag: 58,15 km

Afstand totaal: 318,44 km

Afstand to go: 1.681,56 km

Hoogtemeters vandaag: 602

Hoogtemeters totaal: 2.992

Hoogtemeters to go: 20.008