
22/06/2025
Dag 3: Schtijl make en schteil krake...
SMILE FOR LIFE & DONATION FUND
Eerst en vooral toch nog eens benadrukken waarom we dit doen: het goede doel! We zamelen geld in voor het DONaTION Fund van de KU Leuven dat onderzoek verricht naar orgaantransplantaties. Nu er heel wat minder 'reclame' gemaakt werd dan vorig jaar, is er voorlopig ook nog niet zo gek veel gesponsord. Nu, ik ga in eerste instantie fietsen om Katrijn, en ook Charlotte, een hart onder de riem te steken. Om te laten zien dat we begaan zijn met hun lot en dat we er alles aan proberen te doen om ons steentje bij te dragen. Ook jij kan dat doen: ga rechtstreeks naar de crowdfundingpagina van de KU Leuven en steun! Giften vanaf 40 euro hebben een belastingvermindering van 45% op het gestorte bedrag!
SCHTIJL MAKE
Vandaag zou ik schtijl make door Oostenrijk, Duitsland en opnieuw Oostenrijk.
De dag begon meteen met een leuke anekdote. Mijn GPS vertelde me dat ik vrij snel Unterwasser zou bereiken. Daarop stuurde ik mijn schatteke dat ik mijn duikgerief vergeten was en enkele ogenblikken later kreeg ik via de LiveTrack de vraag van 'Gekkie' of ik mijn snorkel bij had. De dag begon goed en ik baande me een weg door een wederom schilderachtig decor langs de vele zeer goed berijdbare gravelstroken langs de mooie rivier de Loferbach. Bach kan hier misschien in de rivier zitten, ik volg vandaag tot in Berchtesgaden de Mozartradweg die tot in Salzburg loopt. Onderweg kwam ik zelfs een plaatje tegen dat er speciaal voor mij geplaatst was, denk ik: Jakobsweg Tirol.
LOFEN & BERCHTESGADEN
Voor ik aankom in Berchtesgaden word ik verrast door het mooie dorpje Lofen en neem er enkele kiekjes. Niet veel later kom ik aan in Berchtesgaden, heel wat groter dan Lofer en voorzien van enkele zeer pittoreske straatjes met bijhorende restaurantjes, ijssalonnetjes, barretjes en lederhosenwinkels.
Maar Berchtesgaden staat natuurlijk ook bekend omwille van het Adelaarsnest. Het Kehlhaus, zoals het heet, is een historisch gebouw op de top van de Kehlsteinberg en werd in 1938 voltooid als een geschenk voor Adolf Hitler ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag. Hoewel Hitler er zelf zelden kwam, werd het door hoge nazi-functionarissen vaker gebruikt. Benieuwd of ik ook zo'n huisje cadeau krijg volgend jaar!?
Het gebouw ligt op ongeveer 1.834 meter hoogte en biedt een indrukwekkend uitzicht over de Alpen. Tegenwoordig is het een populaire toeristische attractie en herbergt het een restaurant. Er is geen nazisymboliek meer aanwezig; het fungeert nu als herdenkingsplek en uitkijkpunt, met aandacht voor de geschiedenis van het Derde Rijk.
Maar in Berchtesgaden leerde ik dat een bezoek aan het Kehlsteinhaus niet meer mogelijk was vandaag en ik had er eerlijk gezegd mijn zinnen ook niet meer op gezet. Het zou me ook heel wat pittig klimwerk besparen...
SCHTEIL GAAN
Maar dat was dan buiten het vervolg van de rit gerekend. Bij het verlaten van Berchtesgaden gaf mijn GPS aan dat een klimmetje zou volgen. Nu ja, haal 'metje' maar rustig weg, want wat ik voor de wielen gesmeten kreeg, was een ware verschrikking met percentages die gedurende honderden meters steevast boven de 15% uittorenden. Noodgedwongen moest ik voet aan de grond zetten en kleine stukjes wandelen. Plots ging het zelfs naar 22%! Dat is toch net iets te steil voor een zwa(a)r(e) (beladen) bikepacker! De temperaturen liepen inmiddels verder op en zouden niet meer onder 35° duiken en piekten zelfs tot 38°. Volger Wout merkte tijdens de afdaling op dat ik deze wel erg snel voor mijn rekening had genomen. Volgens de LiveTrackgegevens haalde ik maar liefst 1.081,18 km/u, goed voor een persoonlijk record!
MOPJE
Afzien of niet, een mopje kan altijd, al is het kinderhumor van de onderste plank. Wat gebeurt er soms op een Oostenrijkse WC? Het antwoord staat tussen de foto's.
INTERMEZZO
De rit ging verder en na die zeer pittige klim volgde dan wel een mooie route langs prachtige fietspaden, maar ging het nog meermaals omhoog aan percentages die je liever niet moet verteren. En dan moest de slotklim van 5km nog komen en het op voorhand bestuderen van dat profiel had me al angst ingeboezemd. Ik had als lunch enkele broodjes gesmeerd tijdens het ontbijt, maar in Hallein hiel ik halt in Bella Palma. Ik was helemaal leeg en vulde aan met 2 grote cola's, een linguine bolognèse en een slaatje. De zeer sympathieke ober vulde mijn bidons met water en ijsblokjes vooraleer ik mijn tocht voortzette.
Voor ik aan de slotklim mocht beginnen, had ik de eer om eerst nog een 12-tal kilometer langs een bijzonder drukke weg zonder fietspad te rijden. Het maakte de nu al zware dag er niet makkelijker op. Enig lichtpuntje was de doortocht aan het mooie Burg Hohenwerfen.
SCHTEIL KRAKE
Plots draai je dan Pfarrwerfen in, het dorpje waar mijn verblijf ligt. Maar dat bereik ik dus pas na ongeveer 5km klimmen, goed voor 350 hoogtemeters. Wie goed kan tellen weet dat je dan een klim hebt van gemiddeld 7%. Geen onoverkomelijke hindernis ware het niet dat de klim bijzonder onregelmatig is en sommige stroken tot wel 15% opliepen.
Toen ik dat merkte, had ik me voorgenomen telkens even te stoppen na 1,66km. Dat zouden dus 2 stops zijn. Maar in realiteit stapte ik minstens 4 keer zoveel van mijn vehikel.
De percentages, de hitte, de reeds verbruikte energie en de zware last waren niet mijn beste vrienden. Meerdere keren moest ik mijn fiets duwen en leek het wel alsof ik de helling omhoog kroop. Een bordje met "Einberg" leek me sarcastisch te vertellen wat ik aan 't beklimmen was.
Terwijl de temperatuur als 50° aanvoelde, zakte mijn energielevel naar -50! Zweten doe ik over het algemeen niet gauw of toch niet hard. Nog voor er zweetdruppels gevormd kunnen worden, lijken ze al te verdampen. Maar vandaag gutst het zweet langs me af. Vermengd met factortje 50 stroomt het plots ook in mijn linkeroog. Nog maar eens afstappen om dat euvel te verhelpen.
Terwijl ik daar wat hulpeloos sta te wezen, hoor ik een wielrenner naar boven komen. Hij zucht en blaast zo hard dat ik even overweeg om vlak voor hem uit te rijden zodat hij me de berg op zou blazen. Bij die gedachte verschijnt zowaar een milliseconde lang een glimlach op mijn gezicht.
Het liefst van al zou ik me gewoon willen laten neervleien in de mooie bergweides, maar de schaduw heeft vandaag verlof genomen, dus ook dat is geen optie. Ik snak naar rust, verfrissing, drank en moet dus door! Nog 1,2km.
Op ongeveer 700m van het eindpunt volgt er zowaar een vlakke strook van 200m. Een verademing! En tot groot jolijt zie ik dan plots Hotel Zistelberghof opdoemen. Ik kan het niet geloven, ik moet normaal nog 400m, maar het is waar, ik ben er! Volledig afgepeigerd stuntel ik van mijn fiets af! De receptionist, voorzien van typische klederdracht, staat buiten en kijkt me meelijwekkend aan. Aangezien ik in mijn boeking aangegeven heb dat ik met de fiets zou komen en ik wellicht de laatste gast ben die vandaag moet inchecken, wist hij wie ik was en begroette hij me met: "Wilkommen, Herr Jacobs!". "Hallo", was mijn repliek en ik probeerde een glimlach, maar die zal er niet uitgezien hebben. Ik was al lang blij dat ik die 5 letters nog kon uitkramen.
ZISTELBERGHOF
Ik kwam dus helemaal gekraakt aan, maar eens ingecheckt schoot ik meteen in actie: veeeeeeel water drinken om de krampen te onderdrukken, kleren wassen, douchen, aftersun smeren... Op zich ging dat allemaal veel vlotter dan ik dacht en dat stemde me vrolijk. Omstreeks 18u daalde ik af naar het prachtige terras waar ik naast een grote cola (de echte, van Mattel) mijn diner bestelde: ausgezeichnete hausgemachte Frittatensuppe und ein Pongauer Schnitzel, dazu Kartoffeln, mit einer wunderbarlicher Aussicht auf den Tennengebirge! En dat in het gezelschap van mijn schatteke! Via WhatsApp dan toch...
SONG OF THE DAY
Een groot deel van mijn tocht liep vandaag over de Mozartradweg die tot in Salzburg loopt. In Salzburg zelf ben ik niet gewwest maar wel in het Salzburger Land. Door mijn oortje klonk vandaag Worakls die zeer leuke muziek brengen voor bij het fietsen. Hun song 'Salzburg' is daar een goed voorbeeld van.
Maar Mozart mocht hier ook niet ontbreken natuurlijk! Aangezien ik vandaag een paar keer bijna gestorven ben, koos ik voor het Requiem in D-mineur, speciaal voor jullie het volledige oeuvre!
GPS DATA
Afstand vandaag: 102,54 km
Afstand totaal: 260,29 km
Afstand to go: 1.739,71 km
Hoogtemeters vandaag: 1.220
Hoogtemeters totaal: 2.390
Hoogtemeters to go: 20.610
Sponsoren
De opbrengsten van Bikepacking with a Smile For Life gaan integraal naar het DONaTION Fund van de KU Leuven. Sponsoren kan dan ook rechtstreeks op de Crowdfundingpagina van de KU Leuven. Klik op onderstaande knop en steun ons!
Reactie plaatsen
Reacties